ای کاش مرا گریزی از این دلتنگی ها بود..

ابن روزها محکمتر میفشاری قلب کوچک من را در دستان مهربان خود...

چرا مرا نمیشود عادت نبودن هایت...

باز هم اشک ها امانم را گرفته اند و دستهای مهربان تو را میخواهند...

ای کاش از چشمانم بروی تا برای میلیون ها بار جواب نبودنت را به آینه ندهم...

تو کجااو دل کوچک من کجا؟!!

بیا و مهربانیت را ثانیه ای نثارم کن تا دلم از بویدن بودنت مست شود و دوباره عاشقی کند..